بهینه سازی معیارهای طراحی برکه های تثبیت فاضلاب با استفاده از نتایج تحقیقات انجام شده برای شرایط کرمانشاه

برای تصفیه فاضلابها روشهای مختلفی پیشنهاد شده است، در این بین روشهای طبیعی بدلیل عدم وابستگی فن آوری در بسیاری از نقاط دنیا بخصوص در کشورهای در حال توسعه مورد توجه واقع شده است. در این تحقیق از بین روشهای طبیعی، روش برکه های تثبیت فاضلاب مورد بررسی قرار گرفته است. بازدهی برکه های تثبیت فاضلاب همواره تحت تاثیر شرایط اقلیمی و خصوصیات فاضلاب ورودی می باشد. لذا در ابتدای کار پارامترهای مهم تاثیر گذار بر بازدهی برکه های بیهوازی و اختیاری مورد بررسی قرار گرفتند و سپس با استناد به اطلاعات اقلیمی 45 ساله شهر کرمانشاه، مشخصات جمعیتی و خصوصیات کمی وکیفی فاضلاب این شهر معیارهای طراحی از قبیل عمق، نسبت طول به عرض و بارهای آلی حجمی و سطحی برکه های بیهوازی و اختیاری برای شرایط کرمانشاه بهینه شده اند. بنا به بررسیهای بعمل آمده بارگذاری آلی حجمی ‏‎‏‎150 gr bod5/m.d‎‏ بر برکه های بیهوازی در شرایط کرمانشاه بهینه است و بازدهی در سردترین فصل سال حداقل 40% است. عمق بهینه برکه های بیهوازی در ارتباط با عمق مفید و میزان تجمع لجن تعیین گردیده است. در این مطالعه 8 روش متداول طراحی برکه های اختیاری تثبیت فاضلاب از قبیل: روش بار آلی سطحی، روشهای آرسی والا (فرمول و روش میزان اکسیژن تولیدی)، معادلات تجربی گلوینا و مک گاری و پسکاد، روش مارایز و شاو، روش جریان قالبی و مدل جریان حد واسط با اعمال شرایط اقلیمی و خصوصیات فاضلاب شهر کرمانشاه بررسی و مقایسه شدند. مبنای مقایسه بار آلی سطحی، مساحت مورد نیاز و عوارض زیست محیطی بوده و در نهایت مدل بهینه برای شرایط کرمانشاه پیشنهاد گردید.